|
Heilig Hart (Grimbergen-Verbrande-Brug)
Vrijstaande Neogotische kerk van 1887, naar ontwerp van provinciaal architect G.
Hansotte.
De oprichting van de Heilig Hartparochie (in 1873) was een gevolg van de
industrialisering langs het kanaal. Toen ook startte men met de bouw van de
huidige pastorie (nr. 167). Op het aangrenzende perceel, toen pastorietuin en
achteraan kerkhof, werd in 1887 een nieuwe kerk gebouwd naar ontwerp van
dezelfde architect, met omringend grasplein.
In 1923 zijn herstellingswerken uitgevoerd aan onder meer de toren die tijdens
de oorlog was vernield. De laatste restauratiecampagne startte in 1986 en werd
beëindigd in 1998.
Aan de straatzijde staat een kunststenen Heilig Hartbeeld op bakstenen sokkel,
met afgeschuinde simili hoekstenen en dito opschrift: "H. HART BESCHERM ONS
PAROCHIE" Alsook een recent monument dat de naam "Kerkanker" kreeg, naar
aanleiding van het Jubileumjaar 2000, ontworpen en gerealiseerd door P.
Thielemans en John Ullrick.
Het gebouw is een noordwest georiënteerde longitudinale kruiskerk met basilicale
opstand. De plattegrond ontvouwt een gedeeltelijk ingebouwde zuidoosttoren, een
driebeukig schip van vier traveeën, een uitspringend vlak afgesloten transept
van één travee en een koor van drie rechte traveeën met driezijdige sluiting.
Het koor wordt aan weerszijden geflankeerd door sacristieën.
Het geheel is opgetrokken uit baksteen, met schaarse verwerking van witte
natuursteen voor onder meer de neogotische traceringen, portaalomlijsting,
kordons en afzaten; onder leien zadel- en lessenaarsdaken.
Vierkante zuidoosttoren van vier geledingen, gevat tussen versneden
hoeksteunberen onder achtzijdige, ingesnoerde leien naaldspits met bekronend
ijzeren kruis. Rechthoekige poort met lateiconsoles in spitsbogige geprofileerde
omlijsting van natuursteen, aan weerzijden geflankeerd door een Korinthische
zuil. Boogveld met natuurstenen reliëf van Christus Zaligmaker in mandorla
omringd door de symbolen van de vier evangelisten.
Ter hoogte van de tweede geleding neogotische spitsboogvenster onder druiplijst
op gestrekte uiteinden, de bovenste geleding wordt gemarkeerd door spitsbogige
galmgaten op een omlopende waterlijst. Basilicale opstand waarbij de zijbeuken,
het transept en de sacristieën even hoog zijn. Gevels geleed door versneden
steunberen en verlicht door spitsboogvensters met neogotische tracering in de
zijbeuken, lancetvensters in het koor en kleine driezijdige bovenlichten in het
schip.
Bepleisterd en beschilderd interieur met tweeledige opstand in de middenbeuk en
drieledig in het koor. Geprofileerde spitsboogarcade op ronde zuilen met
acanthusbladkapitelen op achtkantige sokkels. Bovenlicht opgevat als ten dele
blinde spitsboogvensters waarvan enkel het bovenste deel werd geopend.
Geprofileerde kruisribgewelven en gordelbogen op kraagstenen ondersteund door
halfzuiltjes met acantusbladkapiteel.
Meubilair: neogotisch hoofdaltaar met onder meer Calvarie uit de 19de eeuw,
gepolychromeerd stenen retabelaltaar; neogotisch zijaltaar toegewijd aan
Sint-Jozef, 19de eeuw, houten retabelaltaar; neogotisch zijaltaar toegewijd aan
Onze-Lieve-Vrouw, begin 20ste eeuw uit hout. Neogotische biechtstoel, 19de eeuw,
hout. Doopvont, midden 20ste eeuw, blauwe hardsteen, opschrift: "d.d. M.V.
Roosbroeck" en "1873-1948".
Aangepast orgel, oudste gedeelte dateert van 1836.
Drie gebrandschilderd glas-in-loodramen in het koor, 1887-1889;
gebrandschilderde glas-in-loodraam in de zuidelijke transeptarm, 1926.
Grafmonument van het echtpaar d' Elzius de Peissant-Robuyns afkomstig van de
kerk van Laken, eerste kwart 19de eeuw, blauwe hardsteen.
Bron: Van Damme M. met medewerking van Debacker I. & Boekstal P. 2005:
Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie Vlaams-Brabant, Gemeente
Grimbergen, Deelgemeenten Grimbergen, Beigem, Humbeek en Strombeek-Bever, Bouwen
door de eeuwen heen in Vlaanderen VLB4, (onuitgegeven werkdocumenten).
Auteur: Van Damme, Marjolijn
|
