Vanaf mijn kindertijd zit tekenen en schilderen
me in het bloed. Iets creëren vanuit het niets
heeft me altijd geboeid.
Scholing heb ik genoten aan de academie van
Mechelen. Na 7 jaar tekenen aan de academie had
ik een diploma op zak en een vette tekenmap met
honderden schetsen, houtskooltekeningen en
naaktstudies.
Deze tekenmap werd af en toe geopend en soms
eens getoond aan mensen vanuit mijn directe
omgeving. Deze mensen reageerden zeer positief
en sommigen stimuleerden me om het werk te tonen
aan een groter publiek.
Deze appreciatie zette me aan om de stap te
zetten naar een toonmoment. Maar ik vond dat de
tekeningen niet voldoende waren en dat er een
grotere verscheidenheid noodzakelijk was.
De eerste stappen naar de schilderkunst werden
gezet.
De inspiratie voor mijn werken zijn emoties,
gedachten, woorden en beelden. Universeel
gedachtengoed omgezet in woord en beeld.
Zo ontstonden een aantal schilderwerken met een
verhaal, een verhaal dat ik via de werken kwijt
kon aan degene die het wilden horen en zien.
Mijn 1ste expositie werd thuis georganiseerd in
2003. Met verstomming en verbazing geslagen werd
“open huis” een succes … heel wat mensen wilden
mijn verhaal horen en zien.
Dit feit gaf me een enorme “boost” en “drive” om
door te gaan met mijn verhaal. Ondertussen zijn
we bijna tien jaar en 13 exposities verder. Het
creëren blijft me boeien …
Ik werk met acrylverf op hout (MDF) laag op
laag, met de nodige erosie komen de figuren in
een context van woorden en gedachten tot stand.
Aan een vlug tempo kom ik tot een resultaat tot
de gedachten los komen en mijn handen het
overnemen en in die ontstane roes ontstaat een
werk dat kan worden losgelaten en getoond.
Een aantal jaren terug zijn ook objecten een
onderdeel geworden van mijn werk. Het werken aan
objecten geeft een dimensie extra en geeft de
nodige diepgang.
De idee dat je werken in diverse ruimtes een
plek hebben gekregen geeft een enorme
voldoening.
Je laat iets materieel en emotioneel achter bij
mensen. In Gent, Brussel, Rotterdam,Tilburg,
Munster (D), Boston (USA) hebben werken hun plek
gevonden. In de hoop ze me overleven laat ik
toch iets daadwerkelijk achter.
De grootste voldoening is iets creëren vanuit
het niets tot iets tastbaars, iets dat emoties
losmaakt en een betekenis krijgt voor anderen.
Jo Ketels
|