Biografie van keizer Marcus Aurelius
Marcus Aurelius (Latijn: Marcus Aurelius Antoninus Augustus) (Rome, 26 april 121
- Vindobona of Sirmium, 17 maart 180)
Hij regeerde van 161 tot 180 over het Romeinse rijk. Marcus Aurelius behoorde
tot het geslacht der Antonini. Meteen na zijn aantreden stelde hij Lucius Verus
(161-169) als co-keizer aan. Aurelius was de laatste van de "Vijf Goede
Keizers".
Tijdens zijn heerschappij versloeg het Romeinse Rijk het nieuw leven ingeblazen
Parthische Rijk; Aurelius' generaal, Avidius Cassius, plunderde de hoofdstad
Ctesiphon in 164. Aurelius bevocht met succes de Marcomannen, de Quaden en de
Sarmaten tijdens de Marcomannenoorlog, maar de Germaanse dreiging begon een
realiteit te vormen voor het keizerrijk. Een opstand in het oosten onder leiding
van Avidius Cassius werd meteen onderdrukt.
Marcus Aurelius werd gezien als een toonbeeld van een rechtvaardig en menselijk
heerser, die de voor-christelijke Stoïcijnse deugden van Rome belichaamde. Ta
eis heauton, een werk van Marcus Aurelius, geschreven in het Grieks terwijl hij
op veldtocht was tussen 170 en 180, wordt nog steeds als een literair monument
vereerd voor de filosofie van dienst en plicht.
bron: Wikipedia
|