In mijn werk is geen duidelijke waarneembaarheid
te zien, geen weerspiegeling van enige
realiteit. Het is eerder een verhaal met "still
missing parts". Het zijn composities van
intrinsieke gedachten en herinneringen. Het is
een ontrafeling van polen en tegenstellingen.
Het kleurenpallet is monochroom, introvert.
Aan het werk gaat geen vast omlijnd idee aan
vooraf. Het is een spontaan opgebouwd,
improvisorisch verhaal waar vormen en materie
onderhevig blijven aan de ingesteldheid van het
moment.
Loslaten en toch beheerst en afgewogen plaatsen.
Spanningsvelden van onrust en rust wisselen
elkaar af in vaak assymetrische composities.
Schimmige en scherpe vormen of figuren spelen
een spel van teruggetrokken of opvallende
aanwezigheid.
Niettegenstaande de abstrahering, blijft de
menselijke figuur een rol spelen in mijn werk.
Soms is hij sterk geprononceerd, dan weer vaag
aanwezig in een quasi verstilde relatie met
zichzelf.
De mens ontdaan van zijn franjes en omgeving,
universeel en tijdloos. De dubbele
persoonlijkheid, of de eeuwige strijd tussen
gevoel en rede?
Ik wil de weg openhouden voor de toeschouwer
om zijn verhaal in te vullen, te interpreteren.
Het vage, de abstractie in het werk geeft ons de
kans om mee weg te dromen of te vluchten uit de
kilte van de realiteit en terecht te komen in de
schemerzone van ons bestaan.
www.ignacemaes.be