Ik ben net 50 geworden en heb vroeger nooit een penseel aangeraakt.
Als kind woonde ik met mijn familie in de Windekindstraaat in Grimbergen. Ik heb mijn humaniora in het Jan Van Ruusbroekcollege gestudeerd en ben daarna naar Ukkel gegaan om verpleging te
studeren.

Daarna in Leuven ook eens geprobeerd een licentiaat ziekenhuiswetenschappen te halen, maar dat is mislukt. Ondertussen ben ik in Kortenberg beginnen te werken als nachtverpleegkundige.
Als hobby had ik vooral stoffen, ik borduurde ze, maakte patchwork ontwierp kleding en theaterkostuums. Ook zijde schilderen was een hobby van mij en daar gaf ik zelfs les in bij de Chiro. Ik was creatief...

Beeldende kunst interesseerde me wel, ik was lid van kunst in huis en bij mijn vrienden zitten een aantal schilders, zoals Bert de Keyzer en Diane Bogaerts, en verder nog galeriehouders enz, maar zelf had ik geen penseel aangeraakt
Vijfjaar geleden werd ik ernstig ziek door een abces in mijn hersenen en heb ik een maand lang in de coma gelegen. Gelukkig ben ik eruit gekomen en heeft het revalidatiecentrum mij weer op de been gebracht. Ik ben nu dus invalide en heb veel vrije tijd.

Ik dacht opeens waarom ga ik zelf niet schilderen? Ik heb me ingeschreven in de Portaelsschool voor beeldende kunsten in Vilvoorde en ben daar nu mijn tweede jaar bezig.
Ik ben dus nog geen kunstenaar, maar ik stel mijn debuut tentoon in het activiteiten centrum t'Atelier van Strombeek Bever samen met twee andere vrouwen.

Ik ben niet fier op mijn werk, ook al vind ik het mooi, maar ik ben blij dat dit nu nog kan. Ik ben niet te oud om hiermee te beginnen.
Ik vind het belangrijk om anderen dit te laten weten. Je nooit te oud bent om met zoiets te beginnen. In onze klas ben ik de jongste.

 

Dirk Giiselings