|
Daniël Bellemans
° Antwerpen, 1640 † Horssen, 12 februari 1674
Daniël Bellemans was een Zuid-Nederlands
dichter en geestelijke.
Toen hij achttien jaar oud was, trad hij toe tot de
norbertijnenabdij in Grimbergen, waar hij in 1661 zijn
kloostergeloften uitsprak en nog vier jaar later tot priester werd
gewijd. Tot 1672 was hij actief als onderpastoor in Meise. Daarna
vertrok hij naar het Land van Maas en Waal, samen met een broeder
van de Sint-Michielsabdij in Antwerpen. Daar wilden zij samen de
katholieke gemeenschap ondersteunen.
Bellemans vestigde zich in Oyen en later, toen
de katholieken onder Franse invloed meer vrijheid kregen om hun
geloof te belijden, werd hij pastoor in Horssen. Kort daarna
overleed hij echter, op jonge leeftijd.
Bellemans schreef verschillende Nederlandstalige gedichten in de
vorm van liederen met religieuze thema's, die in twee bundels werden
gepubliceerd. Zijn werk was geliefd en werd ook na zijn dood nog
herdrukt. Enkele van
zijn werken
|
